Elke maand schrijft Theo Mulder, eigenaar van Volvo Bangarage, een column in het magazine AmstelveenZ. Deze maand schrijft hij een stuk over zijn mijmeringen over autonoom rijden.
Onlangs was ik in Zweden bij de introductie van de nieuwe Volvo S 90 en V 90. Daar werd ons onder andere verteld, dat deze auto’s in principe volledig autonoom kunnen rijden tot een snelheid van 130 km/h.
Hiermee komt Volvo’s belofte dat je vanaf 2020 nooit meer een fataal ongeluk zult hebben in een nieuwe Volvo, wel heel dichtbij. Maar het zette mij ook aan het denken. Wat gebeurt er bijvoorbeeld met die ruim tien miljoen bekeuringen – waarvan de overgrote meerderheid flitsboetes op autosnelwegen – die de overheid niet meer kan uitdelen, wanneer we ons massaal naar onze bestemming laten rijden door een computer?
Gaan overheden dan andere manieren verzinnen om het geld bij automobilisten vandaan te halen? En al die mensen die dagelijks bezig zijn met het controleren van automobilisten en de administratieve c.q. juridische verwerking van geconstateerde onrechtmatigheden?
Niet dat we die mensen niet elders nodig hebben – per slot van rekening schijn je in Amsterdam iemands hoofd er af te kunnen snijden en die ergens op straat neer te leggen zonder dat er aanvankelijk een haan naar kraait – maar toch… Filelezers kunnen ook wel naar een andere baan gaan uitkijken, want de kans is groot dat als alle auto’s keurig met dezelfde snelheid achter elkaar aanrijden, er stomweg geen file ontstaat.
En de autoschadebranche? Energieleveranciers kunnen hun borst ook nat maken, want onze auto rijdt ons vanzelf op de meest zuinige manier over de meest efficiënte route naar onze bestemming en dat bespaart natuurlijk aardig wat brandstof dan wel elektriciteit. Met een beetje kwade wil geeft het verkeer zelfs geen aanleiding voor milieuprofeten om zich druk te maken…
Als mijn mijmeringen zó utopisch beginnen te worden dat het bijna eng is, dan staat er gelukkig bij mij nog een kwajongensauto in de garage. Eentje die heel hard kan, helemaal niet ‘duurzaam’ of politiek correct is en waarin ik het nog helemaal zelf voor het zeggen heb. Daar ga ik nu een stukje mee rijden en beleef ik de vrijheid de we gelukkig in Nederland hebben.
Theo Mulder
